Opvoeden

Opvoeden, tis een dingetje. Ondanks dat ik er een blog aan gaan wijden wil dit niet zeggen dat ik de wijsheid in pacht heb.  De onderstaande tekst is dus geheel mijn persoonlijke visie, misschien wel of niet wetenschappelijk bewezen, of misschien gaat dat in de toekomst nog gebeuren, ik weet het niet. Mijn visie is natuurlijk gevormd door talloze ervaringen, als dochter van mijn ouders, als moeder van mijn eigen kids en als therapeut, immers werk ik in de praktijk ook met ouders en kinderen. Ik durf mijzelf bijna ervaringsdeskundige te noemen!

Je kent het wel, je krijgt kinderen en je besluit het volledig anders te doen dan je ouders. In mijn geval betekende dit specifiek dat ik de beste vriendin van mijn dochters wilde zijn. Tot hun vierde jaar lijkt dat nog een redelijk goed plan totdat ik tegen een aantal zaken aanliep waar ik niet echt wist hoe te handelen. Het antwoord kwam snel in de vorm van een Amerikaans Joodse (met keppeltje en al) therapeut die verscheen in de Oprah show.  Zijn therapie hield in dat er een week lang camera’s in huis werden gehangen en hij zou na het bestuderen van de beelden met een soort van conclusie komen en waarachtig die kwam er. Hij zei tegen de moeder die inmiddels ten einde raad was: “Stop met vriendin te zijn van je dochter, je dochter zal in haar leven wellicht honderden vrienden en vriendinnen hebben maar ze heeft  maar een moeder. Wees die voor haar. Case Closed! Op dat moment besloot ik de verantwoordelijkheid te nemen over mijn moederschap. Mijn dochters weten dat ze alles met mij kunnen bespreken maar ik ben niet hun vriendin, ik ben hun moeder. Dat betekent dat ik je terecht kan wijzen, verantwoordelijkheid neem om je op je pad terug te zetten als je daar ogenschijnlijk van af dreigt te wijken  en als het moet consequenties (lees straf) geef indien noodzakelijk. Tuurlijk vinden mijn kinderen mij daarom streng, ben ik soms de stomste moeder van de hele wereld en dat mag. Dat hoort bij mijn rol. Ik ben er van overtuigd dat ze aan het einde van de rit, met de nodige kritiek, dankbaar zullen zijn. Waarom schrijf ik dit zul je je wellicht afvragen (of misschien ook niet). Het is algemeen bekend dat veel mensen ,vooral vrouwen, maar van alles doen om aardig gevonden te worden. Het is een systemisch collectief dat bij ons vrouwen hoort dat helemaal doorslaat naar de relatie met onze kinderen. We willen namelijk vooral ook heel lief gevonden worden door onze kinderen. Als ik stout was, dan zei mijn moeder; Wacht maar tot je vader thuis komt!, die mocht het dan gaan oplossen, vader de boeman en moeder de liefste.  Onze wens is de beste mama (of papa) van de wereld zijn en dat ben je natuurlijk niet (denk je) als je ze verbiedt iets te doen. Ga eens paar uurtjes in een ballenbak zitten en observeer, dan weet je direct wat ik bedoel, je ziet ze aan de kant zo zitten;  ouders die bang zijn voor hun kinderen……

Opvoeden is hard werken, hoe ouder ze worden hoe meer uitdagingen er op ons pad komen. Opvoeden heeft vooral te maken met een mindset; neem ik mijn rol volledig aan, kan ik daarin volledig in mijn kracht staan? Mocht het antwoord volmondig ja zijn dan is het grootste werk in deze gedaan. Waarom? Omdat jouw kinderen een antenne hebben voor jouw zwakte, jouw twijfel, jouw onmacht, jouw frustratie, met als gevolg  het uit testen van jouw grenzen. Doen ze sowieso wel hoor maar het beeld over opvoeden in je zelf krachtig en duidelijk te hebben maakt de kans groot dat ze niet snel over die grenzen heen zullen gaan.

Waar ik dit fenomeen ook veel tegen kom is in mijn praktijk. Veel kinderen hebben tegenwoordig door o.a. exorfine belasting, vaccinatieschade, toevoegingen in ons voedsel (e-nrs), chemtrails en weet ik wat nog meer last van allergieën, intoleranties of overgevoeligheden. Het eerste wat moet gebeuren is het dieet van het kind aanpassen. Ik kan, na talloze cliënten te hebben gezien, de conclusie trekken dat de grootste boosdoeners Gluten, Lactose-Caseine (dierlijk melk) en Soja  zijn. Een dieet waarin deze producten worden vermeden zou dus niet alleen gezond zijn voor iemand met klachten maar eigenlijk voor iedereen. Een deel van de volwassenen aan wie ik dit  advies geef gaat als een bezetene aan de slag, struggelt, loopt tegen zaken aan maar heeft een missie en dat is gezond worden en vooral klachtenvrij leven.  Betreft het echter ouders is het gek genoeg anders gesteld, hoe klein de koters ook (zelfs de leeftijd waarin je nog van alles zou kunnen introduceren), na een maand komen ze keurig met hun kroost op vervolgconsult en wat schertst mijn verbazing;  alle middelen  zijn keurig geslikt maar het dieet, nee het dieet dat ging niet……
Nou ben ik een “tell it like it is” therapeut maar in dit geval ben ik, nog steeds ja, even van mijn a pro pos.

Ik vraag mijzelf dan af; Heb ik niet goed uitgelegd dat de basis van gezondheid in de eerste plaats voeding is? Heb ik niet goed over kunnen brengen dat middelen een proces ondersteunen, klachten kunnen verminderen, tekorten kunnen aanvullen maar niet voldoende zijn, zeker in het geval van allergieën niet? Als ik mijzelf herstel en verder ga vragen komt de aap uit de mouw (en geloof me ik heb ieder excuus al gehoord): "ik vind het zielig om iets te weigeren", "ze/hij vindt het zo lekker". "Ik weet niet wat ik mee moet geven naar school". "Ik vind het de verantwoording van het kind zelf (kind is 8), als hij er buikpijn van krijgt stopt hij vanzelf het te eten". "Ik wil niet dat ze buiten gesloten wordt op school". "Zonder melk krijgt hij kalk tekort dus ik durfde het niet aan". Geloof me…….deze lijst is veel langer maar ik geloof dat jullie beeld hebben.

Tegen al deze ouders wil ik zeggen: Grow Up en kom van jullie luie kont af! (doe ik natuurlijk niet want dat is niet echt aardig). Jij bent verantwoordelijk voor je kind, voor zijn welzijn in alle mogelijke opzichten en in de eerste plaats voor zijn gezondheid. Weet je wat zielig is, als je kind straks volwassen is en god verhoedde een (auto-immuun) ziekte krijgt dat een gevolg is  van jouw zwakte. Ik weet waar ik over praat want ik heb een dochter met een Auto-immuun ziekte die, denk ik, voorkomen had kunnen worden als ik eerder had geweten wat ik nu weet. Ik had gewenst dat er een therapeut of van mij part een buurvrouw was geweest die mij wakker had kunnen schudden. Het is nou eenmaal feit, dat net als regulier we in alternatief land ook nieuwe inzichten krijgen, er nieuwe ontwikkelingen zijn en beseffen dat we bepaalde zaken ook niet bij het juiste eind hadden. Voortschrijdend inzicht, prachtig woord!

Dus even in de herhaling:

Waarom ook alweer geen tarwe terwijl we dat al 50.000 jaar eten:
Voor 1950/1960 bevatte het andere soorten gliadine. Gliadine is een toxisch eiwit dat bijna niet verteerd wordt omdat het niet oplost in water of zuur. Gliadine kan niet worden afgebroken door de endogene enzymen en stapelt zich dus op. Resultaat: coeliakie, diabetes 1 en 2, darminflammatie, auto-immuunziektes.

Waarom ook al weer geen zuivel (van geen enkel dier) terwijl we dat al 5.000 jaar gebruiken:
Voor de WOII zat er bijna geen beta-caseine in melk omdat er een andere ras koeien gefokt werden (A2 koeien). Daarna werden A1 koeien in gezet, waarom? Dit ras geeft veel meer melk dus meer winst! Dat wij er ziek van worden (denk aan een scala aan darmklachten, eczeem, astma en osteoperose), dat maakt niet zoveel uit, behalve voor Big Pharma dan, die kan weer bakken met geld verdienen met alle medicijnen die verkocht worden om de gevolgen van bepaalde voedings gewoonten tegen te gaan.

Waarom ook alweer geen soja:
Voor 1950 aten mensen geen soja zoals wij het nu kennen. Soja was diervoeding. Veel mensen refereren naar Aziatische landen waar veel soja gebruikt wordt. Het verschil is echter dat het in dat geval om gefermenteerde soja gaat. Deze veroorzaakt geen exorfine belasting en ontregeld niet hormonale systeem die soja- melk, toetjes, vleesvervanging wel veroorzaakt.

Overigens hoef je mij niet op mijn woord te geloven, gericht zoeken op het wereld wijde web zal genoeg informatie opleveren. Daarnaast is op een vrij gemakkelijke manier te onderzoeken of je systeem belast is door deze voedingsmiddelen. Neem daarvoor contact op met de praktijk en dan kan ik je er alles over uitleggen! Sommige mensen geloven het nl pas als ze zwart op wit zien dat bepaalde voedingsstoffen schadelijk voor ze zijn. Tegen die mensen zeg ik: inlijsten die uitslag en op je ijskast plakken! Dat scheelt mij weer een boel frustratie, ik ben namelijk maar de therapeut en niet de opvoeder. Dat is een taak die ik met een diepe buiging aan de ouders overlaat.

Ik wens je wijsheid en gezondheid!

Avital
www.avitalelbaz.nl
E-mail: info@avitalelbaz.nl
Tel: 020-6194051

---